Er is ons gevraagd om aandacht te besteden aan Birmese dichters. Zij hebben tijdens de dictatuur in benarde omstandigheden verkeerd. Nog steeds zijn ze niet helemaal vrij in het verwoorden van hun gedachtes. Dit gedicht is op Gedichtendag uitgedeeld tijdens de gelijktijdige raadsvergadering en voorgedragen tijdens Poetry and Blues.Het is door Thargyi Maung Zeya als vader geschreven aan zijn zoon; beiden zijn ze gevangen geweest en gemarteld. Maar het is ook aan ons, zonen en dochters van de wereld.

---

Terug naar project